Dag 1

Na maandenlange voorbereiding is het eindelijk zo ver! We mogen naar Suriname! Wat een enorme uitdaging is dit... en geloof me... die uitdaging begint al bij het inpakken van je koffer! Het liefst zou je een container laten verschepen met alles wat je voor de komende 10 jaar nodig hebt om te overleven op een onbewoond eiland! Maar helaas, het moest passen in een koffer van 23 kilo en een handbagagekoffer... ja, en nu? Na het hele internet afgestruind te zijn, een paklijst te hebben gemaakt en mijn kledingkast overhoop te hebben gehaald, moest het toch echt in de koffers gaan passen! Wonder boven wonder paste het allemaal in de koffer! Al moest ik er wel even op gaan zitten om hem dicht te krijgen hihi! Met nog veel twijfels of je nou echt alles hebt meegenomen en of je echt niks vergeten bent, was ik klaar voor vertrek! 
In het vroegst van de morgen zaten we in de auto richting Schiphol. Wat wordt het nu ineens realistisch! Na een heel fijn en lief afscheid van iedereen, konden we gaan inchecken en richting de gate! Jeetje, we zijn gewoon onderweg richting het vliegtuig wat ons bijna 8000 km verder gaat brengen! Met de laatste lieve berichtjes van iedereen, kon ik met een fijn gevoel gaan beginnen aan dit grote avontuur! Wat heb ik er toch onwijs veel zin in!

Het was een lange, maar fijne vlucht! Het heeft me wel verbaasd hoe alles geregeld was... we kregen zelfs ijs en pizza aan boord! Dat was uiteraard een positieve verrassing! Bij aankomst bij de Airport in Suriname, werden we ontvangen met een heerlijk weertje en 29 graden! Alles gaat uiteraard op een lekker rustig tempo, dus ook bij de paspoortcontrole was het een uur wachten. Maar daarna konden we de bagage van de band halen en konden we richting ons huis vertrekken. 
Vanaf de airport was het zelfs nog een uur rijden met een busje naar ons huis. Wat een wegen! Vrij veel bulten en gaten in de weg, druk verkeer en wat hectiek in het verkeer. Het begon al met de verwarring over dat ze hier links rijden en dan ook nog die drukte! We werden opgehaald door twee Surinaamse mannen, die zelfs de Nederlandse R&B op hadden staan. Heel gek... alles was herkenbaar, terwijl je bijna 8000 km verderop zit! 

Bij aankomst bij ons huis, kregen we een warm welkom en een rondleiding door het huis. Het voelde echt als thuiskomen! Alles zag er zo netjes, schoon en strak uit. Natuurlijk maakte het zwembad in de achtertuin het plaatje helemaal compleet! We zijn ook niet helemaal met z'n tweetjes, want we hebben er zelfs nog drie honden en een papagaai als huisdier bij! Ondanks de vermoeidheid konden we alle energie opbrengen om door ons huisje te struinen en onze koffers uit te pakken. Nu is het echt een beetje ons eigen huisje geworden!

Na een korte, fijne nacht zijn we heerlijk wakker geworden. Het is best gek om wakker te worden in een vreemd bed, wat toch een vertrouwt voelt! Bij het openen van de gordijnen hadden we prachtig uitzicht op onze tuin. Hier zie ik ons wel drie maanden wonen! Om jullie ook een beetje mee te laten genieten, heb ik de foto bijgevoegd! Vandaag gaan we beginnen met het doen van de eerste boodschappen en Paramaribo op de fiets verkennen. Morgen gaan we dan toch echt eindelijk beginnen met onze stage! 

Inmiddels hebben we de eerste woorden ook al in het Surinaams geleerd! Het motto is hier "no spang". Het zal jullie waarschijnlijk niks verbazen dat dit "maak je niet druk" betekent! "Fa waka" betekent "hoe gaat het?", waarbij je kan antwoorden met "a'e go", wat "het gaat goed" betekent. "Fran tangi" betekent "bedankt" en "mo syi" betekent "tot ziens". We gaan vast de komende tijd nog veel meer dingen leren, ik ben enorm benieuwd!