Zeeschildpadden en dolfijnen spotten

Na vier leerzame stagedagen erop te hebben zitten, moesten we ons donderdag enorm haasten voor onze eerste tour. We gingen zeeschildpadden en dolfijnen spotten! Met een taxi gingen we naar Leonsberg, een opstapplaats voor de Suriname Rivier. We gingen in lange, houten motorbootjes de rivier op. Onderweg kwamen we langs dorpjes op het water, houten lodges en een haventje. Het blijft onwerkelijk hoe sommige mensen hier kunnen wonen, in een houten huisje aan de kant van het water, die er enorm vervallen uitziet! Vanuit huis kunnen ze direct hun bootje op om te gaan vissen. Hier verdienen slechts een klein beetje geld mee, net genoeg om alle mondjes van het gezin te voeden. We vaarden richting de mangrove, waar we de dolfijnen zouden kunnen spotten. Met verschillende boten dobberden we wat rond, in de hoop dat ze zich zouden laten zien. Ineens hoorden we ze! Het waren er enorm veel die steeds op allerlei verschillende plekken boven het water uit kwamen. Je zag iedereen wijzen, maar de vin was alweer onder water verdwenen voordat je de juiste kant op keek! Het ging echt enorm snel, maar het was prachtig om te zien! Overal vinnen die eventjes boven het water uitkwamen en daarna weer verdwenen. Af en toe hoorde je ze eventjes, maar ook dat was zo weer verdwenen! Omdat we de motor van de boot uit hadden gezet, kwamen ze soms ineens vlak naast de boot naar boven! We konden enorm dichtbij komen, het leek wel onwerkelijk!

Na een aantal foto’s te hebben gemaakt en een hele hoop dolfijnen te hebben gezien, konden we verder varen naar het strand waar vanavond enkele zeeschildpadden hun eieren zouden gaan leggen. Het was nog een half uurtje varen, met met het zonnetje erbij, was dat helemaal niet erg! We kwamen langs een aantal vissersbootjes, die hun laatste vis nog wilde vangen voordat de zon onder zou gaan. Er stond veel plaatselijke bevolking op de boten, waarvan ieder een taak had om zoveel mogelijk vis te vangen. Op de rivier werken ze vooral met visnetten, terwijl ze op zee de vissen op andere manieren proberen te vangen.

Eenmaal aangekomen bij het strand, was het bijna tijd voor de zonsondergang! Het was prachtig om te zien hoe de zon achter de horizon verdween, wetende dat de schildpadden met enkele uren het strand op zouden komen en dat er op dit moment een enorme zwerm vogels voor de zon heen vloog. Terwijl de zon bijna achter de horizon verdwenen was en de laatste foto’s gemaakt zijn, begonnen we aan de wandeling langs het strand. Dit om te zien waar we vanavond ongeveer zullen gaan wandelen. Op het strand was helaas in het afgelopen jaar enorm veel hout aangespoeld, wat het voor de zeeschildpadden moeilijk maakt om het strand op te komen en om zichzelf in te graven voor het leggen van de eieren.

Aan het einde van het strand draaiden we om, terug richting de boten voor het eten. Het was inmiddels donker, waarbij alleen de maan het strand nog helder verlichtte. Het was inmiddels ook eb geworden. Bij het wandelen op het strand waar net nog water had gelegen, ontstonden ineens allerlei glinsteringen onder onze voeten! Het was alg, wat glinsterende bij het licht van de maan! Het leken wel sterretjes die in het zand verstopt waren! We gingen steeds iets harder lopen, om zo een spoor van glinsteringen achter ons te zien, terwijl de maan dit nog meer leven leek te geven!

Eenmaal aangekomen bij de boot, kregen we een kleine maaltijd en was het wachten totdat de schildpadden het strand op zouden komen. Het duurde erg lang voordat er een zeeschildpad richting het strand was gekomen. Aangezien het nog vroeg in het broedseizoen is, was dit ook de enigste zeeschildpad die vanavond gezien was! We moesten wachten totdat de schildpad een plek had gevonden om te broeden. Helaas zijn zeeschildpadden erg kieskeurig (net als Surinaamse vrouwen, vertelde ons gids), waardoor het wachten nog iets langer duurde. Het was het wachten absoluut waard! De zeeschildpad had een enorm schild, van bijna 150 cm! Zo enorm groot om te zien! Ik kon er bijna naast gaan liggen met mijn 165 cm hahaha! Het duurde bijna twee uur totdat ze klaar was met broeden, maar daarmee waren er ook bijna 100 eieren gelegd! Wat een bevallig zeg! We mochten aanwezig zijn bij het bijzondere moment waarop ze haar eieren in ging graven! Hierna moesten we snel weg, omdat schildpadden tijdens het leggen en ingraven van hun eieren in een soort trans zijn. In deze trans kunnen ze je aanwezig wel merken, maar vinden ze dit niet erg. Wanneer ze uit hun trans zijn, kunnen ze zich wel gaan storen aan je aanwezigheid en bestaat de kans dat ze niet meer zullen gaan broeden op het strand.

Het was tijd om terug te wandelen over het strand richting de boten. We konden nog maar heel even genieten van het door de maan verlichtte strand en het alg wat glinsterde in het zand, want het was tijd voor de terugweg! Het was nog een uur varen richting de taxi’s, waarbij we het grootste deel van de tijd hebben geslapen op de boot. We hadden eerst stage gehad, waardoor de wekker al voor 6 uur was gegaan en het was inmiddels alweer na middernacht! Maar het was deze bijzondere ervaring zeker waard! We konden met een voldaan gevoel de taxi instappen richting ons huisje!

Veel liefs! 

(Het filmpje van de zeeschildpad die haar eitjes ingraaft, staat ook op reislogger)